52
اینکه میگن نابسامانیای جامعه نتیجه اعمال ماست ؛ صحّت داره؟!
بله ، دقیقا راسته. همه نابسامانیای اجتماعی از هر مدلش نیتجه اعمال آدمای اون جامعه هست. چطور؟
اوّل بگم ، اعمال جمع عمل هست. عربیه. عمل هم ینی کار. و اعمال ینی کارها. چون آدمای جامعه دائم مشغول انجام کار هستن ، طبیعتاً کاراشون نتیجه هم داره. بد یا خوب. اگه برنامه ریزی برای انجام کار درست باشه ، نتیجه کار خوب از آب در میاد ، امّا اگه بد باشه خوب معلومه که نتیجه هم بد از آب در میاد.
ببینین ، یه مثال عینی می زنم. مثلا یه جایی مثل شمال ، قبلنا بارون زیاد می اومد و همه جا پر برکت بود ، اما حالا کم شده. چرا ؟ از نظر علمی بررسی کنین ، چه عواملی باعٍث بارندگی می شد؟ مثلا وجود درختان و جغرافیای منطقه ، مثل پستی و بلندی کوه و دشت و ...پس حتما تغییری در این شرایط بوجود اومده که بارون نمیاد یا کم میاد. دقیقا معلومه ، درختای بزرگ جنگلو یه عده ای اومدن قطع کردن. یه عده ای دیگه دیدن و خم به ابرو نیاوردن. کوه و کمر رو گرفتن و تغییر درش ایجاد کردن ، یه عده ای دیدن و حرف نزدن. نتیجه ، کمبود باران. ینی نتیجه کارهای خودمونو خیلی زود دیدیم.
آب های آشامیدنی با کمبود مواجه شد. چاهها سطح آبش رفت پایین. علتش برداشت بیش از اندازه از چاه. نتیجه کمبود آب. همین رودخونه داخل محلمون در طی دوازده ماه آب درش جاریه. یک دو ماهی برای مصارف کشاورزی استفاده میشه و حدود نه ماه دیگه همینجوری می روشه و میره دریا. اگه یه مدیریت خوب باشه ، همین آبو میتونن برای کل منطقه ذخیره و ازش استفاده کنن. و چاهها هم بمونه برای روز مبادا. اما هیشکی اصلا در این زمینه یه تکون مورچه ای هم بخودش نمیده. نتیجه چی میشه؟ کمبود آب آشامیدنی. پس درست داریم نتیجه اعمالمونو اینجا هم میبینیم.
من دوتا مثال زدم شما حالا بیا و بررسی کن و هر چی نابسامونی دیدین ، بدونین یه عده ای دارن سودجویی میکنن و یه عده دیگه از آدمای جامعه هم بی تفاوتن. نتیجه کارشون میشه کمبود در همون زمینه.
چرا اروپا پر از برکت هست؟ چرا ژاپن و آمریکا و کانادا و کلاً کشورای پیشرفته همه چیشون منظم هست؟ برای اینکه برنامه ریزی درست دارن.نمی گم اصلا مشکل ندارن ولی تا درصد زیادی مشکلات ابتدایشونو حل کردن.
آقا جامعه باید در دست آدمای نخبه باشه. مگه هر کی میتونه بصرف اینکه اسم و رسم داره بشه مدیر جامعه؟! یه مدیر خوب که باش میدون بدی میتونه همه چی رو از این رو به اون رو کنه. اینکه بیایم نابسامانیارو هی بشماریم و گردن این و اون بندازیم و دست قضا و قدر بدیم هیچ مشکلی حل نمیشه. و اگه پونصد سال که خوبه پنجاه هزار پونصد سال هم هی بخواین افاضه فیض کنین هیچی درست نمیشه. بقول باب بزرگم باید کینک را داد کت جه و کار کرد تا درست بشه.
شما حساب کن ، کارا رو مدار درست قرار بگیره و مردمم آگاه بشن و همکاری کنن. اونوقت هر قدمی که برمیداری رو به رشد هست. و حالا به همه این توانمندی اضافه کن تعهد و راستی و صداقت و تخصص رو. اونوقت ببین چی میشه؟. از در و دیوار برکت می باره. اونوقت آیا جامعه با مشکل مواجه میشه؟ معلومه که نه.
اینجوریاس که میگن همه نابسامانیا نتیجه اعمال ماست. منظور اینه. اما یه عده ای هم خیال میکنن که اینا تقدیر الهیه. نه عمو اصلا اینجوری نیس. فرمولی که خالق هستی برای اون نوشته میگه کارارو درست و با برنامه بچینین نتیجه اشم بگیرینو و حالشو ببرین. گبری و ارمنی و مسیحی و جهود و مسلمون نداره. هر کی درست قدم بگیره درستم برداشت میکنه. بقیه اشو خودت فک کن. اینقد مثال هست که تمومی نداره.
یاالله بسم الله بگو و حرکت کن. واقعا راس نمیگم؟