8
این چینی های صرفه جو
شده که به داستان زندگی و شیوه های اختراعی شون در زندگی دقّت کرده باشین؟ هم صرفه جو هستن و هم خیلی قدرشناس!. واقعاً قدر و ارزش همه چی رو خوب میدونن ؛ بخصوص آب و خاکشونو. شاید اگه یه وجب فضای خالی و کویری تو خاکشون کشف کنن ،ازش بهترین استفاده رو می برند. حتی من یه جاهایی دیدم که بر روی سنگ های کوهها هم یه بوته هایی رو به یک شکل مناسبی روشون چسبوندن و اونجارو تبدیل به جنگل و سرسبز کردن. خیلی عجیب!.
اگه یه بنایی هم درست می کنن ؛ با حداقل هزینه تموم می کنند و یا یه وسیله ای هم می گیرند ازش حداکثر استفاده رو می برند. نه مثل خانواده های ما که طرف می بینی دو خویز زمین داره و یه سی چهل تا درخت پرتقالم توش کاشته ، برای همین کار و با یه پیش فرض اینکه آدم باید وسیله داشته باشه می بینی برا همین دو خویز زمین تو خونه اش : کوموا ، بولدوزر ، هواپیما ، فضا پیما ، موتور سیکلت ، فرغون ، گاری ، خیک ، سه چار دسگاه خودرو ، بیل ، چکش ، میخ ، گاوآهن ، شتر ، و هزاران خرت و پرت دیگه رو دور و برش جمع کرده ....
حالا به نظر شما آدم نبایسی ازشون درس یاد بگیره؟ حالا با این دیدگاهی که باش آشنا شدی یه نظری به دور و برت بنداز... بببین ما داریم چیکار میکنیم؟!. یه جرعه چایی می خوایم بخوریم چه تشکیلاتی راه می ندازیم؟
اینکه این متنو نوشتم ، دیروز داشتم شبکه مستند می دیدم ، آقای آشوری رئیس هتل بادله داشت از علت اینکه چرا به فکر تجهیز درمانگاه سورک افتاده بود حرف می زد!. در یک فلاش بکی می گفت : در ابتدا یکصدمیلیون تومن پول دادم تا یه سری از کارها رو انجام بدن. وقتی بعد از مدتی میاد تا از پیشرفت کارها مطلع بشه ، می بینه تقریباً هیچ کاری انجام نگرفته و به تعبیر خودش همه صد میلیونو خوردن و کاری انجام ندادن!!!
حالا مقایسه کن با مدیریت چینی که به گمونم اگه همین مبلغو میدادن به چینی ها و از اونجا اینارو می آوردن اینجا ؛ احتمالا با همین مبلغ درمانگاه را تجهیز و درستش می کردن. اما اینجا در حد میلیارد هزینه کردن تا یه چیزایی تونسن درستش کنن.
چقدر ما فاصله داریم؟!!...