2
بخودت بیا
بخودت بیا آقا ، بخودت بیا خانم...
که اگه بخودت نیای بخودت میارنِت.
6
کولرهای خنک کننده شهر
این روزا بخاطر گرمای هوا ؛ کولر و کلاً خنک کننده ها از اهمیّت خاصی برخوردارن!. حالا شما فرض کن یک آن ، همه رو از زندگی فعلی مردم حذف کنیم ؛ چه اتفاقی میوفته؟. از داخل ماشین ، بیمارستان و منزل و مغازه و محل کار و ...
یکی از آثارش بیشتر شدن عصبانیت هاست. پایین آمدن کارایی و...
امّا اصلاً منظورم به اینها نیست!. یه بار شما هم از این زاویه ای که میگم ببینید. از یکی از کوچه های شهر که رد میشدم توجه ام بسمت کولرهایی جلب شد که در دیوارهای بیرونی منازل نصب بودند. حالا دیگه اکثراً اسپیلیت هستند و کولرهای پنجره ای دیگه دارن رخت بر می بندن.
من بیشتر به نام کولرها و اینکه اینا ساخت چه کشوری هستند؟ دقّت کردم. ال جی ، سامسونگ ، جنرال و... بطور صددرصد خارجی و هیچ اسپیلت ساخت داخلی وجود نداره بِلکُل.
همین کره جنوبی رو نگاه کنین ، چه پیشرفت شگرفی داشته در بخشی از علوم ساخت وسایل خانگی و ...
شما یه دقّتی بکن تو وسایلی که در منزلتون دارین ؛ ببینید حداقل چهار پنج کالا و وسیله خانگی مهم و پر کاربرد در منزلتون دارین که کره ای هست.
آفرین به این کشور ، و این تفکّری که درسته در جهت کسب درآمد زایی بود امّا در جهت رفاه و آسایش آدما قدم گرفتن و روز به روز وسایل بهتر و کاراتری رو به بازار عرضه می کنن.
البته از ابعاد مختلف می تونین مزایا و خوبیای این سیاست ها رو بررسی کنین. امّا اونچه که مهمّه در حقیقت مدل و نوع و نگرش فکری هست که به اینجا ختم شد که نه تنها مشکلات کشور خودشونو حل کردن ؛ بلکه مشکلات خانوارهای زیادی را هم در جهان حل کردن.
باید بپذیریم که ما متاسفانه سهمی در این تولیدات نه تنها در سطح جهانی ؛ بلکه حتی در سطح داخلی هم نداریم.
یادمه یه بار دور میدان شهر شلوارهای چینی آورده بودن که قیمتش سه هزار تومان بود!. چه شلوارهایی!! در همان زمان در دارابکلای خودمون فقط دست مزد دوخت همون شلوار سه هزار تومن بود!. حالا قیمت پارچه و کرایه حمل از چین تا اینجا به کنار!
راهی نداریم! باید برگردیم بطور اساسی به خودمون. و یک دگرگونی در شیوه زندگی و رفتاری و ... بوجود بیاریم. و گرنه اینجوری اگه یه چند سال دیگه ادامه پیدا کنه ، نفتمونم تموم میشه و بر می گردیم به عصر گاوشیار کانان !!. ینی دوباره باید حتی زمینامونو هم با گاو شیار کنیم!. چرا؟ چون اصراف داریم ، به محض اینکه افکارمونو در رفتارمون ظاهر میکنیم منجر به دعوا و مرافه میشه.
پس باید راه آرامش و صداقت و قانون مندی و علمی و نخبه صدری رو در پیش بگیریم تا ما هم مثل کشورهای صنعتی در راه بهبود زندگی قدمی بگیریم و از الگوهای نوین و علمی در زندگیمون بهره ببریم.
5
نظام آموزشی
سیستم آموزش و پرورش بر اساس نقشه و مدل چارتی اش خیلی خوبه. ابتدایی ، راهنمایی ، دبیرستان و تمام. و حتی پیش از ابتدایی هم در هر کوی و برزنی ، مهد کودکی هم وجود دارد.
خوب ؛ این یعنی اینکه بچه ای که در هر خانواده ای بدنیا میاد برنامه اش از قبل چیده شده هست و اینم باید در داخل ریل برنامه قرار بگیره!.
طبق معمول هم قرار میگیره و از اینور وارد میشه و از اونورم دیپلم در میره. تا اینجاش خوبه. بعدش وارد دانشگاه میشه و برای ورود به دانشگاه همه برنامه های سخت افزاری و نرم افزاری هم آماده هست. اینم خیلی خوبه ، چون اینجوری به عدالت نزدیکتره.
چهار سال لینسانس ، شش سال فوق لینسانس و... بلاخره میاد بیرون. دخترا تازه وارد خونه میشن و پسرا یه دو سال بعدش به همین سرنوشت!.
یعنی تازه انگار بدنیا میان!! چون تا الان سرشون گرم بود. ولی الان تازه متوجه میشن که چی و کی هستن!. یعنی چی این جمله؟
یعنی اینکه برای از اینجا به بعد هیچ برنامه ای وجود ندارد. و چقدر خوبه که مسئولین مربوطه که برای خدمت کردن سرودست میشکونن ، این نقطه کور را هم ببینند و برای بعد از این داستان ها هم داستان زیبا و قشنگ بسازند.
یعنی اینکه برای از اینجا به بعدشم برنامه ریزی کنند. تا این جوونای مملکت بعد از ربع قرن سر کلاس نشستن و درس خوندن صاحب یه شغل و زندگی هم بشن.
آره به این قسمت بسیار زیاد توجه کنید. همه چی از اینجا به بعده. چقدر خوبه بعد از فارغ التحصیلی بر اساس رشته و تخصصی که خوندن تو همون نرم افزار و سخت افزار ببریدنشون و اینها را بر اساس علائق و سلایق دسته بندی و مشغول کار و زندگی کنین. مثل چین ، ژاپن ، کره جنوبی و اروپا و...
درست نمیگم دوسان؟
4 دعوا نکنین ؛ حرفای
رکیک نزنین ؛ یه روز پشیمون میشین! یه روز از یه مسیری
داشتم میومدم ، دیدم بین این مسافرکش ها بگو مگو هست. داستان چی بود؟ این بود که
راننده ای در صف نوبت مسافر بود یهویی یه تاکسی از راه میرسه و یکی از مسافرا هم
سوار ماشینش میشه!. این راننده توی نوبت تا دید تاکسی مسافر سوار کرد و داره حرکت
می کنه یه حرف بسیار رکیکی به راننده تاکسی گفت!. راننده تاکسی
ایستاد و گفت شما تو راهی سوار میکنین؟ خانم شما کجا پیاده میشین؟ خانم هم مسیرشو
اعلام کرد. راننده تاکسی رو به راننده مسافرکش کرد و گفت ، شما ایشونو سوار میکنی؟
بعد راننده مسافرکش هم دیگه محکوم شده بود و از طرفی هم غرور و تکبر بی ادبانه اش
اجازه نمیداد که یه عذرخواهی خشک و خالی هم بکنه... سرآخرم به یه ربع نرسید
و مسافراش اومدن و اینم حرکت کرد. اما حرف رکیکش تو دل راننده تاکسی موند. درسته
که همدیگرو نمیشناختن و لحظه ای بعد شاید دیگه هیچ وقت تو دنیا همدیگرو نمیدیدن ،
اما به نظر شما این کار درستیه؟ حالا که ما زورمون به یه نفر میرسه باید هرچی
دلمون خواست باش بگیم؟ یا مثلا اینکه چون هیچ وقت دیگه همدیگرو نمیبینم هر حرف
رکیکی رو به هم بزنیم؟ نه .... یه روزی
همه به هم میرسیم! چرا اینجوری فکر داریم؟ چرا روزیمونو اینجوری بدس میاریم؟ چرا
هرچیزیرو آلوده میکنیم؟چرا به هم پرخاشگری میکنیم؟ چرا تمرین نمیکنیم به اینکه آدم
مودبی باشیم؟ و حرفای خوب خوب بزنیم؟ بهتر نیست بجای این
حرفای رکیک به هم احترام بذاریم و دل های همدیگرو بدست بیاریم؟و دهها چراهای
دیگه... امّا افسوس!!!
3
نمازتو بخون ؛ روزه تم بگیر
آقا نمازتو بخون ، روزه هاتو هم بگیر ، میگذره و میگذره ، یه روزی بدجوری پشیمون میشی!! آخه شما دیگه مث اون مردمای دورافتاده جنگل های آمازون نیستی که مثلاً حقیقت باشون نرسیده باشه که! تو دیگه همه چی برات آشکار شده ؛ تو دیگه بهونه مهونه ای نداری!!
اصلاً کلاً آدم خوبی باش ، آفرین ، چون بعداً که بعد از صدوبیست داری میمیری یه جوری پشیمون میشی که نگو. دلت میخواد بمیری از پشیمونی اصلا... آره اینجوری بهتره.